Ik wil even inzoomen op het eerste statement van het agile manifest. Daar staat namelijk: “Mensen en interacties boven processen en tools”. We zijn al zo ver gekomen dat bedrijven inderdaad beginnen begrijpen dat het belangrijker is om gelukkige (of minstens tevreden) werknemers te hebben, in plaats van een perfect propere setup in Jira te hebben. Dit is natuurlijk een zeer goed begin, maar hierdoor begin ik twee negatieve gevolgen op te merken:
Diezelfde Jira setup is een ramp geworden. Dit is een volledige ommezwaai van links naar rechts, want het feit dat je mensen belangrijk zijn, betekent op zich ook weer niet dat je de tools volledig moet gaan verwaarlozen. Hier komen we in een latere post nog op terug
“We hebben het personen-deel onder controle”, denken veel bedrijven. Hierdoor beweren ze volledig coherent te zijn met het eerste statement van het manifest. Dat is niet zo.
Op datzelfde lijntje staat namelijk het woord “interacties”. Het is ongelofelijk hoe vaak dit onderdeel vergeten wordt. Ik merk meer en meer dat het zelfs niet meer in rekening wordt gebracht door de mensen die het luidst schreeuwen om een agile manier van werken. Eens het bedrijf de bocht richting agile begint te maken, zijn er veel medewerkers die “gewoon gaan”. Dat is echter niet waar dit alles voor staat. Je werkt nog steeds samen met andere mensen en andere teams. Een goed geoliede machine werkt immers nog steeds niet als er componenten ontbreken. Als je de enige component wil zijn in wat je doet, ga een boek schrijven. In andere gevallen, ben je nog steeds deel van een team en dat team is nog steeds onderdeel van een groter geheel. Loop niet rond als een kip zonder kop.
Ik heb meetings gezien die drie maal op rij werden geannuleerd omdat plots iemand de collega’s die in die meeting zaten nodig had, zelfs NADAT die meeting al was gestart. Waarom? Niemand had met elkaar gepraat of iemand gewaarschuwd dat deze personen opgeroepen konden worden rond deze periode. Ieder apart team had hun eigen agenda’s, maar niemand had even de moeite te nemen om over teams heen te praten. Nadat ik dit had opgevangen, ben ik even met de organisator van de meeting gaan praten, alsook met de leider van het team dat de annuleringen had veroorzaakt. Het heeft me welgeteld zeven minuten gekost om de meeting opnieuw in te plannen in een tijdskader dat voor iedereen werkte en binnen de teamkalenders paste. Zeven! In deze zeven minuten hadden we een meeting georganiseerd, de frustratie weggewerkt, de oorzaak gevonden voor het gebrek aan waarschuwing en ondertussen even gecheckt hoe het met die personen ging die dag (niet vergeten: MENSEN en interacties).
Je denkt misschien dat “gewoon gaan” de snelste manier is, maar vaak is het net niet zo. Agile heeft soms de neiging om “gebrek aan bewustzijn” te worden. Mensen worden onbewust van visies en omgevingen. Gezien dat de agile manier van werken ons dichter zou moeten brengen bij de klanten, vraag ik me af hoe we dat kunnen doen als we de rest van de mensen uitsluiten die exact dezelfde klanten hebben? Ik snap ook wel dat iedereen tijd moet krijgen om hun tijd in “de zone” te vertoeven, waarbij ze om niets moeten geven om zich. Maar voor alles is er een tijd en plaats.
Uiteindelijk zijn jullie allemaal hetzelfde team. Iedereen: technische profielen, analytische profielen, management, ondersteunende teams zoals HR en ja, ook de klanten zelf. Jullie zitten hier allemaal samen in. Praat met elkaar.
Comments